آیت الله بهجت رحمت الله علیه:

با این که اندوه و شادی مومن به دیگر مومنان سرایت می کند چرا ما با این

همه بلاها و مصائب که بر اهل ایمان وارد می گردد،بی تفاوت هستیم.

یا ما ایمان نداریم یا آنها،و یا قلب ها قسی شده است.در روایت است که ظهور

قائم آل محمد صل الله علیه و آله«بعد قسوة القلوب»{بعد از قساوت دل ها}خواهد بود.

             (بحارالانوار ج51ص360)

هرچه ظهور نزدیک تر،بلا بیشتر!

آیت الله بهجت رحمت الله علیه:

هر چه زمان ظهور حضرت صاحب الامر علیه السلام نزدیک تر شود،

بلاها بیشتر می شود.هنوز بلاها بعد از این است.

سفیانی هشت ماه به اسم مس کشد!

ابوسفیان و اولادش ظالم،و علویون و اولادشان مظلوم آنها بودند،

آن حضرت می آید و از ظالمین برای مظلومین انتقام می گیرد،

انتقام خونین.

حالا ما در راحتی و نعمت هستیم!

خداوند بلاها را رفع و به مبتلایان یقین و صبر عنایت کند.

حجت الاسلام و المسلمین محسن قرائتی می گوید:

نوجوان بودم و عازم سفر مشهدمقدس،به قهوه خانه ای رسیدیم

مردم وارد دستشویی شدند.

یک نفر چندآفتابه را کنار هم چیده بود و چوب بلندی در دست داشت،

هرکس می آمد و آفتابه ای را بردارد،به دست او می زد و می گفت:

این را برندار،آن را بردار!

پرسیدم :این آقا چرا این طور می کند؟

گفتند:این بنده ی خدا دنبال پست و مقام می گردد،چون جایی گیرش

نیامده بر آفتابه ها ریاست می کند!!

شیخ محمد بن قاسم بن یعقوب در کتاب(روض الاخیار) نوشته است،

روزی بچه ها در راه مسجد به پیامبر اکرم صل الله علیه و آله گفتند:

باید برای ما شتر بشوی،همانطور که برای حسن و حسین این کار را

انجام می دهی!

رسول اکرم به بلال فرمودند:به خانه برو و هر چه پیدا کردی بیاور تا

من نفس خودم را از این بچه ها بخرم. بلال رفت و هشت گردو آورد.

حضرت گردوها را به آنها دادند و نفس خود را از بچه ها خریدند و

فرمودند:خدا رحمت کند برادرم {حضرت }یوسف را!

او را به قیمت ارزان به چند درهم فروختند و مرا به هشت گردو!

آمال الواعظین به نقل از وقایع الایام ص529    

مواظب باشیم که امام زمانمان را به بهای اندک نفروشیم.

يا رب زغمش تا چند اشکم ز بصر آيد

بنشسته سر راهش ، شايد ز سفر آيد

تا چند بنالم زار شب تا سحر از هجرش

كوكب شِمُرم هر شب ، شايد كه سحر آيد

هر دم كه رخش بينم خواهم دگرش ديدن

بازش نگرم شايد يك بار دگر آيد

از ديده نهان اما اندر دل من جايش

او را طلبم هر شب شايد كه ز در آيد

با كس نتوانم گفت من راز درون خویش

كز درد غم هجرش دل را چه به سر آيد

مي سوزم و مي سازم از درد فراق اما

تير غم او بر دل افزون ز شمَر آيد 

"حيران" به فغان تا کی با محنت و غم همدم

یارب نظری کان شاه از پرده بدر آید

عریان مکن ای دختر زیبا تن خود را

              کوته مکن از راه هوس دامن خود را

جمعند در اطرف تو مردان هوس باز

                         خالی کن از این جمع تو پیراهن خود را

در راه تو بس اهرمنانند به هر کوی

                          بشناس به هر مرحله اخریمن خود را

زنها به تقلید زن و دختر غربی

                               از باد مبر شیوه رفتن خود را

آلوده مکن با هوس هرزه درایان

                           دامان عفاف خود و پیراهن خود را