مردی در زمان رسول الله صل الله علیه و اله گناهی کرد و از ترس پنهان شد.

روزی امام حسن و امام حسین علیهما السلام را که طفل بودند،بر دوش خود سوار کرد و

بر پیامبر صل الله علیه و اله وارد شد و عرض کرد: یا رسول الله من بخدا و این دو فرزندت

{از عقوبت کردن} به شما پناه آورده ام.تقاضا می کنم از آن گناهی که کرده ام.در گذرید.

پیامبر چنان خندید که دست به دهان  مبارک گذاشت و فرمود: برو آزادی! آنگاه به امام حسین علیه السلام

فرمودند: شفاعت شما را در حق او قبول کردم.

منتهی الآمال 284/1  

آیت الله بهجت :

ما تاکنون به جوان ها بشارت می دادیم که ظهور حضرت بقیة الله الاعظم علیه السلام را

درک خواهند کرد،ولی اینک به پیرها هم بشارت می دهیم که دوران ظهور را خواهند دید!

کل احمد طهرانی:

حضرت سید الشهداء علیه السلام در توصیف مقام بالای شیعیان امام زمان علیه السلام

می فرمایند: آنها اصحاب من هستند.آقا رسول الله صل الله علیه و آله نیز فرموده اند که:

ایشان برادران من هستند.در حقیقت سیصدو سیزده نفر اصحاب خاص حضزت،یک نفرند.

چون دل هایشان یکی است و قلوبشان آینه حضرت شده است.

اما بر حسب ظاهر ،در طول زمان و مکان تکثّر پیدا کرده اند.